YARGITAY 2. Hukuk Daiesi 2016/5838 E. 2017/11666 K.
Mahkemece, taraflar eşit kusurlu kabul edilerek boşanmalarına karar verilmiş ise de; yapılan yargılama ve toplanan delillerden, davacı-karşı davalı erkeğin kadını annesinin evine götürerek istemediğini söylediği, izinlerinde eşi ve çocuğundan çok memleketinde vakit geçirdiği, böylece eşi ve çocuklarıyla yeterince ilgilenmediği, davalı-karşı davacı kadının ise, güven sarsıcı davranışlarda bulunduğu anlaşılmaktadır. Davalı-karşı davacı kadının gerçekleşen kusurları dikkate alındığında, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda erkeğe göre ağır kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Mahkemece verilen boşanma kararı, bu sebeple sonucu itibarıyla doğru olduğundan, erkeğin davanın kabulüne yönelik temyiz itirazları yerinde görülmemiş, boşanma kararının kusur belirlemesine ilişkin gerekçesinin değiştirilmek suretiyle onanmasına (HUMK m. 438/son) karar vermek gerekmiş, davacı-karşı davalı erkeğin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.